آبی. (۱۴۲۴). نثر الدر فی المحاضرات. (خالد عبدالغنی محفوظ، محقق). بیروت: دارالکتب العلمیة.
أبوالفرج اصفهانی. (۱۹۹۲). مقاتل الطالبیین. (السید أحمد صقر، محقق). بیروت: دارالمعرفة.
ابن‌ابی‌داود حلی. (۱۳۴۲). الرجال. (محمدصادق بحرالعلوم، محقق). تهران: دانشگاه تهران.
ابن‌ابی‌شیبه. (۱۴۰۹). الکتاب المصنف فی الأحادیث والآثار. (کمال یوسف الحوت، محقق). ریاض: مکتبة الرشد.
ابن‌الغضائری. (۱۳۶۴). الرجال. (محمدرضا حسینی‌جلالی، محقق). قم: دارالحدیث.
ابن‌بابویه. (۱۳۷۶). الأمالی. تهران: کتابچی.
-----. (۱۳۷۸). عیون أخبار الرضا. (مهدی لاجوردی، محقق). تهران: نشر جهان.
ابن‌بطریق. (۱۴۱۷). خصائص الوحی المبین فی مناقب أمیر المؤمنین. قم: دارالقرآن الکریم.
ابن‌جوزی. (۱۴۱۲). المنتظم. (محمد و مصطفی عبدالقادر عطا، محقق). بیروت: دارالکتب العلمیة.
ابن‌حجر عسقلانی. (۲۰۰۲). لسان المیزان. (عبدالفتاح أبوغدة، محقق). بیروت: دارالبشائر الإسلامیة.
ابن‌حیون مغربی. (۱۳۸۵). دعائم الإسلام. قم: مؤسسة آل البیت(ع).
ابن‌زنجویه. (۱۴۰۶). الأموال. (شاکر ذیب فیاض، محقق). سعودی: مرکز الملک فیصل للبحوث والدراسات الإسلامیة.
ابن‌سهل رازی. (۱۹۹۵). أخبار فخ. (ماهر جرار، محقق). بیروت: دارالغرب الإسلامی.
ابن‌شعبه حرانی. (۱۴۰۴). تحف العقول. (علی‌اکبر غفاری، محقق). قم: جامعه مدرسین.
ابن‌عقده کوفی. (۱۴۲۴). فضائل أمیر المؤمنین علیه السلام. (عبدالرزاق محمدحسین حرزالدین، محقق). قم: دلیل ما.
ابونعیم اصفهانی. (۱۴۰۹). حلیة الأولیاء وطبقات الأصفیاء. بیروت: دارالکتب العلمیة.
-------. (۱۴۱۹). معرفة الصحابة. (عادل بن یوسف عزازی، محقق). ریاض: دارالوطن للنشر.
ابویعلی موصلی. (۱۴۰۴). مسند أبی یعلى الموصلی. (حسین سلیم أسد، محقق). دمشق: دارالمأمون للتراث.
ابویوسف. (۱۳۰۰). الآثار. (أبوالوفا، محقق). بیروت: دارالکتب العلمیة.
احمد بن حنبل. (۱۴۲۱). المسند. (شعیب الأرنؤوط، عادل مرشد وآخرون، محقق). بیروت: مؤسسة الرسالة.
-----. (۱۴۰۳). فضائل الصحابة. (وصی الله محمد عباس، محقق). بیروت: مؤسسة الرسالة.
اربلى. (۱۳۸۱). کشف الغمة. (سیدهاشم رسولی محلاتی، محقق). تبریز: بنى هاشمى.
ازکان، خالد. (۱۳۹۳). بازنگری برخی اصطلاحات در علوم حدیث. سیدعلی آقایی (مترجم)، تاریخ گذاری حدیث؛ روش‌ها و نمونه‌ها (به کوشش سیدعلی آقایی) (صص 469-506). تهران: حکمت.
اسماعیل بن جعفر. (۱۴۱۸). حدیث علی بن حجر السعدی عن إسماعیل بن جعفر المدنی. (عمر بن رفود، محقق). ریاض: مکتبة الرشد للنشر والتوزیع.
الأصول الستة عشر. (۱۴۲۳). (ضیاء الدین محمودى و دیگران، محقق). قم: موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر.
الله‌اکبری، محمد. (۱۳۸۰). الرضا من آل محمد(ص). تاریخ اسلام، (سال2، ش8)، 25-44.
بحرانی، سیدهاشم. (۱۴۱۵). البرهان فی تفسیر القرآن. قم: مؤسسۀ بعثت.
بخاری. (۱۴۲۲). الصحیح. (محمد زهیر بن ناصر، محقق). دارطوق النجاة.
بر-اشر، مئیر. (۱۳۹۶). دگرخوانش‌ها و افزوده‌های شیعۀ امامیه به قرآن. قرآن‌شناسی امامیه در پژوهش‌های غربی: به کوشش محمدعلی طباطبایی (صص101-146). قم: مؤسسۀ علمی فرهنگی دارالحدیث.
برقى. (۱۳۴۲). الرجال. (حسن مصطفوی، محقق). تهران: دانشگاه تهران.
برقی. (۱۳۷۱). المحاسن. (جلال الدین محدث، محقق). قم: دارالکتب الاسلامیه.
برونر، راینر. (۱۳۹۶). مسئلۀ تحریف قرآن در تفاسیر شیعۀ اثناعشری. مهدی منتظرمهدی (مترجم)، قرآن‌شناسی امامیه در پژوهش‌های غربی: به‌کوشش محمدعلی طباطبایی (صص147-192). قم: دارالحدیث.
تمام بن محمد. (۱۴۱۲). فوائد تمام. (حمدی عبدالمجید سلفی، محقق). ریاض: مکتبة الرشد.
ثعلبی. (۱۴۲۲). الکشف والبیان. (ابن‌عاشور، محقق). بیروت: داراحیاء التراث العربی.
حسکانى. (۱۴۱۱). شواهد التنزیل. (محمدباقر محمودى، محقق). تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
حسینیان‌مقدم. (۱۳۹۳). واکاوی شعار عباسیان در ذهنیت عمومی جامعه. پژوهش‌نامۀ تاریخ اسلام، (13)، 27-54.
خلیل بن احمد. (۱۴۰۹). کتاب العین. (مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، محقق). قم: هجرت.
خلیلی و فرامرزی. (۱۳۹۵). چگونگی دلالت آیۀ 33 آل عمران بر برگزیدگی آل‌محمد(ص). تفسیر پژوهی، (سال3، ش6)، 37-56.
زاندر، پاول. (۱۳۹۶). قرآن یا امام؟ نگاه شیعۀ امامی به قرآن. حیدر عیوضی (مترجم)، قرآن‌شناسی امامیه در پژوهش‌های غربی: به‌کوشش محمدعلی طباطبایی (صص25-44). قم: دارالحدیث.
زجاج. (۱۴۰۸). معانی القرآن وإعرابه. (عبد الجلیل عبده شلبی، محقق). بیروت: عالم الکتب.
سلطانی، سیدعلی‌اصغر. (۱۳۸۳). تحلیل گفتمان به مثابه نظریه و روش. علوم سیاسی، (28)، 153-179.
-------. (۱۳۸۴). قدرت، گفتمان و زبان. تهران: نشر نی.
سیاری، ابوعبدالله. (۲۰۰۹). کتاب القراءات. (اتان کلبرگ و محمدعلی امیرمعزی، محقق). لیدن: بریل.
شافعی. (۱۴۰۰). المسند. بیروت: دارالکتب العلمیة.
صفار. (۱۴۰۴). بصائر الدرجات. (محسن کوچه‌باغی، مصحح). قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی.
طباطبایی. (۱۳۹۰). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
طبرانی. (۱۴۰۴). المعجم الکبیر. (حمدی بن عبدالمجید سلفی، محقق). قاهره: مکتبة ابن‌تیمیة.
طبرسی. (۱۳۷۲). مجمع البیان. (یزدی‌طباطبایی- رسولی، محقق). تهران: ناصرخسرو.
طبرى‌آملى. (۱۴۱۵). المسترشد. (احمد محمودی، محقق). قم: کوشانپور.
----. (۱۳۸۳). بشارة المصطفى لشیعة المرتضى. نجف: المکتبة الحیدریة.
طقوش. (۱۳۹۴). دولت عباسیان. (حجت‌الله جودکی، مترجم). قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
طوسی. (۱۴۱۴). الأمالی. قم: دار الثقافة.
----. (۱۴۰۹). التبیان. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
-----. (۱۴۲۰). فهرست کتب الشیعة و أصولهم وأسماء المصنفین وأصحاب الأصول. قم: ستاره.
طیالسی. (۱۴۱۹). مسند أبی‌داود الطیالسی. (محمد بن عبدالمحسن ترکی، محقق). مصر: دارهجر.
عبدالرزاق صنعانی. (۱۹۸۹). الأمالی فی آثار الصحابة. (مجدی السیدإبراهیم، محقق). قاهره: مکتبة القرآن.
------. (۱۴۰۳). المصنف. (حبیب الرحمن الأعظمی، محقق). هند: المجلس العلمی.
عجلی. (۱۹۸۴). تاریخ الثقات. دارالباز.
عکبری. (۱۹۷۸). شرح دیوان المتنبی. (مصطفى سقا و دیگران، محقق). بیروت: دارالمعرفة.
علامه حلی. (۱۴۱۱). الرجال. نجف: دارالذخائر.
عیاشی. (۱۳۸۰). التفسیر. (هاشم رسولی، محقق). تهران: مکتبة العلمیة الاسلامیة.
فاکهی. (۱۴۱۴). أخبار مکة. (عبدالملک عبدالله دهیش، محقق). بیروت: دارخضر.
فرات کوفی. (۱۴۱۰). تفسیر فرات الکوفی. (محمد الکاظم، محقق). تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قمی. (۱۳۶۳). تفسیر القمی. (طیب موسوی جزائری، محقق). قم: دارالکتاب.
کریمیان، محمود. (۱۳۹۳). مفهوم‌شناسی ترکیب‌های همسو با «هکذا نزلت» و شبهۀ تحریف قرآن. علوم حدیث، (74)، 75-98.
کشی و شیخ طوسی. (۱۴۰۹). إختیار معرفة الرجال. (حسن مصطفوی، محقق). مشهد: دانشگاه مشهد.
کلاباذی. (۱۴۲۰). بحر الفوائد. (محمدحسن إسماعیل و أحمدفرید مزیدی، محقق). بیروت: دارالکتب العلمیه.
کلینی. (۱۳۸۷). الکافی. قم: موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، سازمان چاپ و نشر.
مؤدب و زمانی‌پهمدانی. (۱۳۹۶). تحلیل روایت تفسیری منتقلۀ ابن‌فحّام در خصوص کاستی از آیۀ 33 آل‌عمران در امالی شیخ طوسی. حدیث پژوهی، (سال9، ش17)، 147-164.
مالک بن أنس. (۱۴۲۵). الموطّأ. (محمدمصطفى أعظمی، محقق). أبوظبی: مؤسسة زاید بن سلطان آل‌نهیان للأعمال الخیریة والإنسانیة.
مجلسی. (۱۳۶۳). مرآة العقول. (هاشم رسولی، محقق). تهران - ایران: دارالکتب الاسلامیه.
مدرسی‌طباطبایی. (۱۳۸۰). بررسی ستیزه‌های دیرین دربارۀ تحریف قرآن. (محمدکاظم رحمتی، مترجم)، هفت آسمان، (سال3، ش11)، 41-78.
مزی. (۱۴۰۰). تهذیب الکمال. (بشار عواد معروف، محقق). بیروت: مؤسسة الرسالة.
معمر بن راشد. (۱۴۰۳). الجامع. (حبیب الرحمن أعظمی، محقق). پاکستان-بیروت: المجلس العلمی، توزیع المکتب الإسلامی.
نجاشی. (۱۳۶۵). رجال النجاشی. قم: مؤسسة النشر الاسلامی التابعه لجامعه المدرسین بقم المشرفه.
نسائی، احمد. (۱۴۲۱). السنن الکبرى. (حسن شلبی، محقق). بیروت: مؤسسة الرسالة.
نوری. (۱۴۱۷). خاتمة المستدرک. قم: مؤسسة آل البیت(ع).
----. (بی‌تا). فصل الخطاب. نسخۀ خطی.
نویسندۀ مجهول. (۱۹۷۱). أخبار الدولة العباسیة. (عبدالعزیز دوری، عبدالجبار مطلبی، محقق). بیروت: دارالطلیعة.
Sinai, Nicolai. (2014a). When did the consonantal skeleton of the Quran reach closure? Bulletin of SOAS, Part I. pp.1-20. & Part II. pp. 1-13.
)
