نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
دانشیار، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
تازه های تحقیق
*نتیجه‌گیری
فهم متون دینی ، از جهت تعلق مخاطب به انگاره زمان خود، آسیب‌پذیر است. بدیهیانگاری را در درجه اول باید به عنوان یک آسیب‌شناخت و با تکیه به اصل تغایر، هر متنی را از جهت عدم ابتلای فهم آن به این آسیب، مورد آزمون قرار داد. شناخت پیش داوری‌ها در تفسیر متن، همیشه به سادگی نیست. چه آن که گاهی به قدری انگاره‌های زمان مفسر، بر متن سایه می افکند، که به راحتی نمی‌توان از زیر سایه سنگین انگاره، به بیرون و فضای واقع نگریست. این مسئله وقتی با رویکرد نص‌گرایان مواجه می‌شویم ، که به نوعی استناد به متن را فصل الخطاب همه قیل‌و‌قال‌ها قلمداد می‌کند؛ اهمیتی دوچندان می‌یابد. رویکرد نص‌گرایانه می‌تواند همین انگاره‌ها را مستندسازی کند و به عبارتی به این انگاره‌ها اعتبار بخشد. در همین راستا در این مقاله، پنج راه‌کار برای برون رفت از احتمال اثرپذیری از انگاره مطرح شد. بررسی کارکرد، دریافت بیمعنایی، ایجاد تغییر در لحن کلام، تغییر طبقهبندی و معادل‌سازی واژگان، از نمونه این راهکارها بود که به مخاطب متن کمک می‌کند تا از آسیب بدیهیانگاری در فهم معنای متن رهایی یابد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Limiting the origin of thinking and research to the positions of creating questions and in other words, being problem-oriented in research is not always a solution. This problem is related to research in dealing with religious texts, especially in cases where the reader feels more comfortable understanding the meaning of the text, it can be harmful. Therefore, considering that religious texts are the main origin of religious knowledge and teachings, the relation between these teachings and texts needs more careful analysis. Regardless of the acceptability of a certain knowledge and teaching, documenting it with a specific religious text requires more precision. In the field of interpretation of the text and especially the interpretation of the Holy Qur'an, the self-evident meaning of the text, and in its obvious aspect, the Persianization of the meaning of the text, is a serious harm in this regard. Although many themes are not unacceptable, their attribution and reference to religious texts cannot be defended. In general, not paying attention to the difference in literature between the time of reading the text and the time of issuing the text causes self-evident damage in the translation of the text. Meanwhile, one should avoid extending the current concept of a historical term to the past. Finally, the achievement of this research will be that when facing a religious text, it is necessary to test the text in terms of its influence on the ideas of the reader of the text.
کلیدواژه‌ها [English]
)