حوزه‌های مبدأ در استعاره‌های مفهومی ایمان و کفر در قرآن کریم

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکدۀ الهیات و ادیان، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 دکتری مدرسی معارف و مدرس دانشکدۀ الهیات و ادیان، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

بر مبنای یافته‌های اخیر علوم شناختی، ذهن انسان با بهره‌گیری از تجربه‌های حسی روزمره به بازنمایی مفاهیم انتزاعی بر پایۀ مفاهیم عینی می‌پردازد. از دیدگاه زبان‌شناسی شناختی، استعاره یک فرآیند ذهنی-زبانی است. در قرآن کریم نیز شواهد فراوانی از این نحوه مفهوم‌سازی مشاهده می‌شود. نظر به بسامد واژگان ایمان و کفر در قرآن و روایات متعددی که از معصومان(علیه السلام) دربارۀ ایمان و کفر نقل شده است، نشان می‌دهد که ایمان و کفر از همان اوایل اسلام دغدغۀ مسلمانان بوده تا بدانجا که این مفاهیم را به یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های اعتقادی مبدّل کرده است. دوگانگی ایمان و کفر از زوایای با اهمیت در مفهوم‌سازی‌های استعاری قرآن است. این استعاره‌ها در بستر گسترده‌ای از انگاره‌های فرهنگی شکل گرفته‌اند و متأثر از تجربه‌های رایج دوران نزول قرآن هستند. پژوهش حاضر در صدد است به این سؤال پاسخ دهد که حوزه‌های مبدأ در مفهوم‌سازی ایمان و کفر در قرآن کدامند؟ به‌منظور گردآوری داده‌ها، از فرایند تشخیص استعاره که توسط گروه پراگِل جاز ‏مطرح گردیده، استفاده شده است. مفاهیمی نظیر «نور و تاریکی»، «پاکی و آلودگی»، «تجارت»، «رنگ‌ها»، «عناصر طبیعت»، «مرگ و زندگی»، «برده و آزاده» و «اعضای بدن» از جمله حوزه‌های مبدأی هستند که قرآن برای مفهوم‌سازی ایمان و کفر از آن‌ها بهره گرفته است. این بررسی، درجۀ بالایی از نظام‌مندی در استعاره‌های زبانی ایمان و کفر را نشان می‌دهد. نه تنها می‌توان انگیزۀ بسیاری از عبارات قرآن را با مفهوم‌سازی استعاری توضیح داد، بلکه این استعاره‌ها به خوبی در ساختار کل‌نگر، یک مدل شناختی یا فرهنگی با دوگانگی ایمان و کفر را ارائه می‌دهند. به نظر می‌رسد تجربۀ بی‌واسطه و آشنایی کامل انسان با حوزه‌های «اعضای بدن» و «سلامتی و بیماری» سبب شده تا این حوزه‌ها بسامد بیشتری در مفهوم‌سازی ایمان و کفر داشته باشند.

تازه های تحقیق

بسیاری از مفاهیم دینی دربرگیرندۀ مفاهیم غیرمادی هستند. استعارۀ مفهومی با برقراری انطباق میان حوزه‌های عینی و ملموس‌تر، فهم مفاهیم انتزاعی و مجرد را هموار می‌سازد. از سوی دیگر، این استعاره‌ها، طرح‌های دقیق و بدیعی برای اقناع و اثرگذاری بر مخاطبین ارائه می‌دهند. قرآن کریم، آکنده از استعاره‌هایی است که هر یک، کلیدی برای بازخوانی حیات معنوی و درک جهان بینی اسلام است. عنصر ایمان در زبان قرآن، مفهومی انتزاعی است که ابعاد مختلف آن به اشکال مختلف برای انسان مفهوم‌سازی شده تا عینی و قابل فهم شوند. این استعاره‌ها در بستر گسترده‌ای از انگاره‌های فرهنگی شکل گرفته‌اند و متأثر از مفاهیم روزمره و متداول دوران نزول قرآن هستند. برای نمونه استفاده از حوزۀ مبدأ «برده و آزاده»، نشان از رواج برده‌داری در عصر نزول قرآن دارد. مفاهیمی نظیر «نور و تاریکی»، «پاکی و آلودگی»، «تجارت»، «رنگ‌ها»، «عناصر طبیعت»، «مرگ و زندگی»، و «اعضای بدن» از جمله حوزه‌های مبدأی هستند که قرآن برای مفهوم‌سازی ایمان از آن‌ها بهره گرفته است. به نظر می‌رسد تجربۀ بی‌واسطه و آشنایی کامل انسان با حوزه‌های «اعضای بدن» و «سلامتی و بیماری» منجر شده تا این حوزه‌ها بسامد بالاتری در مفهوم‌سازی ایمان و کفر داشته باشند. این بررسی، درجۀ بالایی از نظام‌مندی در استعاره‌های زبانی ایمان را نشان می‌دهد. نه تنها می‌توان انگیزۀ بسیاری از عبارات قرآن را با مفهوم‌سازی استعاری توضیح داد، بلکه این استعاره‌ها به خوبی در ساختار کل‌نگر، یک مدل شناختی یا فرهنگی با دوگانگی ایمان و کفر را ارائه می‌دهند.

گاه قرآن برای افزایش بار احساسی گزاره‌ها، ویژگی خاصی از یک حوزۀ مبدأ را انتخاب می‌کند. برای مثال در حوزۀ مبدأ «نور و تاریکی»، کفر به سردرگمی در تاریکی‌ها توصیف می‌شود تا حس ترس، اضطراب و آشفتگی کافران در ذهن تداعی شود. در قیامت، چهرۀ مؤمنان را سفید و چهرۀ کافران را سیاه به انظار می‌کشد تا حس سرور و اندوه آن‌ها بهتر نمایان شود. ایمان به حیات و کفر به مرگ بازنمایی می‌شود تا احساس نشاط و سرزندگی مؤمن و افسردگی و گرفتگی کافران را به یاد آورد. در واقع، قرآن با عاطفی‌سازی فضا و جلب نظر مؤمنان به جداسازی جبهۀ ایمان از کفر پرداخته و به همین طریق، هیجان و پویایی مضاعفی در روح و ذهن مخاطب ایجاد می‌کند، به حدی که انگیزه و میل قوی به بروز رفتاری خاص در شخص نمودار شود.

وقتی از آشنایی‌زدایی سخن به میان می‌آید، به این معناست که از استعاره‌ای نو و یا مجموعه‌ای از استعاره‌های تازه برای مفهوم‌سازی مجدد یک رویداد یا مفهوم استفاده کنیم. برای مثال در  آیات «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلى‏ تِجارَةٍ تُنْجیکُمْ مِنْ عَذابٍ أَلیمٍ * تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُم» (الصف:10-11) به جای توصیه‌ای ساده به ایمان آوردن و هشدار دادن عذاب، صحنه را همچون تجارتی بازنمایی می‌کند که انسان با ایمان آوردن با خداوند معامله می‌کند و در عوض بهشت را کسب کرده و از عذاب رهایی می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Source Domains in Conceptual Metaphors of Faith and Disbelief in Holy Qur'an

نویسندگان [English]

  • Marzieh Mohases 1
  • Younes Rezazadeh 2
1 Associate Professor, Faculty of Theology and Religions, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 PhD in Islamic Studies and Lecturer at the Faculty of Theology and Religions, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Based on the recent findings of cognitive sciences, the human mind uses everyday sensory experiences to represent abstract concepts based on objective concepts. According to cognitive linguistics, metaphor is a mental-linguistic process. There are many evidences of this way of conceptualization in the Holy Qur'an. Considering the frequency of the words faith and disbelief in the Qur'an and the numerous traditions that have been narrated from Ahl al-Bayt (as) about faith and disbelief, it shows that faith and disbelief have been the concern of Muslims since the very beginning of Islam, so that these concepts are one of the most important believing components. The duality of faith and disbelief is an important angle in the metaphorical conceptualizations of the Qur'an. These metaphors have been formed in a broad context of cultural ideas and have been influenced by the common experiences of the time when the Qur'an was revealed. This research aims to answer the question, "What are the starting areas in the conceptualization of faith and disbelief in the Qur'an?" In order to collect data, the metaphor detection process proposed by the Pragglejaz Group has been used. Concepts such as "light and darkness", "purity and pollution", "business", "colors", "elements of nature", "death and life", "slave and free" and "body parts" are among the source domains that the Qur'an uses to conceptualize faith and disbelief. This study shows a high degree of systematicity in the linguistic metaphors of faith and disbelief. Therefore, not only one can explain the motivation of many expressions of the Qur'an by metaphorical conceptualization, but also these metaphors provide a cognitive or cultural model with the duality of faith and disbelief. It seems that the direct experience and complete familiarity of human beings with the areas of "body parts" and "health and disease" have caused these areas to have more frequency in the conceptualization of faith and disbelief.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Qur'an
  • Conceptual Metaphor
  • Faith
  • Disbelief
  • Source Domain
  1. قرآن کریم (1418). ترجمۀ فولادوند، محمدمهدی. تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
    1. ‏‫آلوسی، محمودبن‌عبدالله (۱۴۱۵). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، بیروت: دار الکتب العلمیة.
    2. ‏‫ابن‌ابی‌الحدید، عبدالحمید (۱۴۰۴). شرح نهج البلاغة لإبن أبی الحدید، قم: مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی(ره).
    3. ‏‫ابن‌شهرآشوب، محمدبن‌علی (۱۳۷۹). المناقب، قم: علامه.
    4. ‏‫برونشویگ، روبر(۱۳۷۸). برده و برده‌داری (پیش از اسلام، قرآن، اخلاقیات دینی)، دانشنامۀ جهان اسلام، ش3، ص 44-46.
    5. ‏‫بهنام، مینا(۱۳۸۹). بررسی استعارۀ مفهومی نور در دیوان شمس، نقد ادبی، 3(10)، مشهد: دانشگاه فردوسی، ص91-114.
    6. ‏‫رضا، محمدرشید(۱۴۱۴). تفسیر المنار، بیروت: دار المعرفة.
    7. ‏‫زمخشری، محمودبن‌عمر(۱۴۰۷). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل، بیروت: دار الکتاب العربی.
    8. ‏‫سیدقطب، ابراهیم‌حسین‌الشاربی(۲۰۱۳). التصویر الفنی فی القرآن، قاهره: دار الروق.
    9. ‏‫شریف‌الرضی، محمدبن‌حسین(۱۴۰۶). تلخیص البیان فی مجازات القرآن، بیروت: دار الأضواء.
    10. ‏‫شعراوی، محمد متولی(۱۹۹۱). تفسیر الشعراوی، بیروت: اخبار الیوم.
    11. ‏‫شهری، ‌بهمن(۱۳۹۱). پیوندهای میان استعاره و ایدئولوژی، نقد ادبی، 5(19)، مشهد: دانشگاه فردوسی، ص59-76.
    12. ‏‫طباطبایی، محمدحسین(۱۳۹۰). المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
    13. ‏‫طبرسی، فضل‌بن‌حسن(۱۴۱۲). تفسیر جوامع الجامع، قم: حوزه علمیۀ قم.
    14. ‏‫طبرسی، فضل‌بن‌حسن(۱۳۷۲). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصر خسرو.
    15. ‏‫طنطاوی، محمدسید(۱۹۹۷). التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، قاهره: نهضة مصر.
    16. ‏‫فخررازی، محمدبن‌عمر(۱۴۲۰). التفسیر الکبیر، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
    17. ‏‫قائمی‌نیا، علیرضا(۱۳۸۹). بیولوژی نص، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
    18. ‏‫قاسم‌زاده، حبیب‌الله(۱۳۷۹). استعاره و شناخت، تهران: فرهنگان.
    19. ‫کرمی، أحمدعجاج (۱۴۲۷). الإدارة فی عصر الرسول(صلی الله علیه و آله) قاهره: دار السلام.
    20. ‏‫کلینی، محمد بن یعقوب (۱۴۰۷). الکافی، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
    21. ‏‫کوچش، زولتان (۱۳۹۳). مقدمه‌ای کاربردی بر استعاره، ترجمۀ شیرین پورابراهیم. تهران: سمت.
    22. ‏‫مجلسی، محمدباقر‌بن‌محمدتقی (۱۴۰۳). بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(علیهم السلام)، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
    23. ‏‫مصطفوی، حسن (۱۳۸۵). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: مرکز نشر آثار علامه مصطفوی.
    24. ‏‫مکارم‌شیرازی، ناصر (۱۳۷۱). تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
    25. Lackoff, George; & Nunez, Rafael. (2000). Where Mathematics Comes From. New York: Basic Books.
    26. Lakoff, George; & Johnson, Mark. (2003). Metaphors We Live By. Chicago: The University of Chicago Press.
    27. Ortony, Andrew (ed.). (1993). Metaphor and Thought. New York: Cambridge University Press.
    28. Shokr Abdulmoneim, Banha Mohamed. (2006). The Metaphorical Concept “Life is a Journey” in the Qur’an: A Cognitive-Semantic Analysis. de, 94-132.
    29. Yu, Ning. (2001). What Does Our Face Mean to Us? Pragmatics and Cognition, 9, 1-36.