«بررسی تحلیلی روایات تفسیر عصری اهل بیت ع»

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 علوم قرآن و حدیث، ادبیات و زبانهای خارجی، کاشان، کاشان، ایران

2 Associate professor

3 استادیار دانشگاه کاشان

4 عضو هیئت علمی و استادیار دانشگاه کاشان

چکیده

تفسیر عصری یکی از مسائل بحث برانگیز در علوم قرآنی است که مخصوصا در قرون اخیر، معرکه آراء مختلف از طرف مسلمانان و مستشرقین شده است و نظریات مختلف و متضاد نیز در این مورد بیان شده و برخی نیز تا مرز انکار آن پیشرفته‌اند.
این مقاله با تکیه بر منابع کتابخانه‌ای و تحلیل محتوا و بررسی و پژوهش متن محور در روایات تفسیری اهل بیت ع، اثبات می‌کند که تاثیر علوم و شبهات و گروه‌ها و عقائد و مسائل رایج عصر یک مفسر، بر تفسیر قرآن ، امری ثابت و رائج و اصیل بوده است، و اگر چه عده‌ای به دلیل افراط در این نوع تفسیر، در دهه‌های اخیر آن را انکار کرده‌اند، ولی روایات متعدد از اهل بیت علیم السلام در منابع تفسیری و روایی نشان می‌دهد که ایشان در موضوعات مختلف فقهی، اعتقادی، تفسیری قرآنی، اخلاقی، سیاسی، و حتی ادبی به نوعی تفسیر عصری انجام داده‌اند، از رهگذر تحلیل این روایات، و اثبات عصری بودن شان، اصالت این نوع تفسیر روشن شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

An Analytic Examination of HADITHS of Time-based Interpretation of Quran from AHLOAL-BAYT

نویسندگان [English]

  • Mohammad Hadi Khalesi moghadam 1
  • Mohsen Ghasempour 2
  • Parviz Rastegar 3
  • hamidreza fahimitabar 4
1 quran and hadith, kashanu,kashan, Iran
2 Associate professor
3 Associate Professor of the University of kashan
4 Associate professor
چکیده [English]

Time-based Interpretation is one of controversial matters in Quranic sciences, and there are different opinions about it from Muslims and orientalists specially in recent century.
These opinions are different and opposed and some scientists denied Time-based Interpretation.
This article based on library resources and Text-based study in HADITHS of AHLOAL-BAYT, proves: interpretation of Quran is affected heavily from current sciences, doubts, groups and beliefs in interpreter’s time and this effect was proved, current and inveterate. Although some scientists due to the extremism in this type of interpretation have denied it, but several HADITHS of AHLOAL-BAYT in interpretive resources declare that they have intended to Time-based Interpretation in different juridical, theological, Quranic, moral, political and even literary matters. Through the analysis of HADITHS, we declare this interpretation is inveterate.
we provwd this kind of interpretation used from the first century and deflectiv belifs and religion even literature can effect on our interpretation

کلیدواژه‌ها [English]

  • Interpretation
  • Time-based Interpretation
  • HADITHS’ Time-based Interpretation
  • AHLOAL-BAYT
  1. قرآن کریم.

۲. ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبه الله، (1404ق)، شرح نهج البلاغة، قم: مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.

۳. ابن‌بابویه، محمد بن على، (۱۳۹۸ق)، التوحید، قم: جامعه مدرسین.

۴. ابن‌بابویه، محمد بن على، (۱۳۷۸ق)، عیون أخبار الرضا علیه السلام، تهران: نشر جهان.

۵. ابن‌جوزی، عبدالرحمن، (۱۴۰۹ق)، تلبیس ابلیس، بیروت: دار‌المکتبة ‌الحیاة.

۶. جمعی از محققان، (بی‌تا)، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، تهران: انتشارات دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.

‌۷. خطیب بغدادی، (۱۴۱۷ق)، تاریخ بغداد، بیروت:‌ دار‌الکتب‌العلمیه.

۸. خویى، ابو القاسم، (۱۳۷۲ش)، معجم ‌رجال‌الحدیث‌‌، قم: مرکز نشر الثقافة الإسلامیة.

۹. زرکشى، محمدبن‌بهادر، (1410ق)،  البرهان فى علوم القرآن، بیروت: دار‌المعرفة. 

۱۰. سید رضى، محمد بن حسین، (۱۴۱۴ق)، نهج البلاغة، قم: نشر هجرت.

۱۱. شهرستانی، محمد‌بن‌عبدالکریم، (۱۹۹۳م)، الملل ‌و ‌النحل، تحقیق امیر‌علی ‌مهنا و علی ‌حسن ‌فاعور، بیروت: دارالمعرفه.

۱۲. صفری فروشانی، نعمت‌ الله، (۱۳۸۸ش)، غالیان؛ کاوشی در جریانها و برآیندها، مشهد: انتشارات آستان قدس.

۱۳. طبرسى، احمد بن على، (۱۴۰۳ق)، الاحتجاج على اهل اللجاج، مشهد: نشر مرتضى.

۱۴. طوسى، محمد‌بن‌حسن، (۱۴۱۴ق)، الامالی، قم: نشر دار الثقافة.

۱۵. عروسى حویزى، عبد ‌على ‌بن ‌جمعة، (۱۴۱۵ق)، تفسیر نور ‌الثقلین، قم: بی جا.

۱۶. عیاشى، محمد‌بن‌مسعود، (۱۳۸۰ق)،  التفسیر ‌العیاشی، تهران: مکتبة العلمیة الاسلامیة.

۱۷. فیض کاشانى، محمد‌بن‌شاه مرتضى، (۱۴۱۵ق)، التفسیر ‌الصافی، تهران: مکتبة الصدر.

۱۸. کراجکى، محمد بن على، (۱۴۱۰ق)، کنز الفوائد، قم: نشر دار الذخائر.

۱۹. کشى، محمد بن عمر، (۱۴۰۹ق)، رجال الکشی - اختیار معرفة الرجال، مشهد: نشر دانشگاه مشهد.

۲۰. کشى، محمد بن عمر، (۱۳۶۳ش)، رجال الکشی - اختیار معرفة الرجال مع تعلیقات میر داماد الأسترآبادی، قم: مؤسسة آل البیت علیهم السلام.

۲۱. کلینى، محمد بن یعقوب، (‏۱۴۲۹ق)،  الکافی، قم: دار‌الحدیث.

۲۲. کوفى، فرات بن ابراهیم، (1410ق)، تفسیر فرات الکوفی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

۲۳. مجلسى، محمد باقر، (۱۴۰۳ق)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.

۲۴. مشکور، محمد جواد، (۱۳۷۵ش)،  فرهنگ فرق اسلامی، مشهد: آستان قدس رضوی.

۲۵. معرفت، محمد‌هادی، (۱۳۸۷ش)، التفسیر ‌الاثری‌ الجامع، قم: موسسه فرهنگى انتشاراتى التمهید.

۲۶. نشار، علی سامی، (۱۹۶۶م)، نشأة‌ الفکر ‌الفلسفی‌ فی ‌الاسلام، قاهره: دارالمعارف.