نقد و بررسی زبان شناختی دیدگاه گابریل ساوما دربارۀ «فاتحه»

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، دانشکده مطالعات تطبیقی قرآن، شیراز، ایران.‏

2 استادیار دانشکده‌ مطالعات تطبیقی شیراز گروه علوم و معارف قرآن کریم، ایران

3 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن، دانشکده مطالعات تطبیقی قرآن، شیراز، ایران. ‏

چکیده

گابریل ساوما در سال 2006 میلادی کتاب «قرآن، تفسیر اشتباه، ترجمه‌ی اشتباه و خوانش اشتباه، زبان آرامی قرآن» را نوشت. وی در این کتاب ادعا می‌کند که زبان قرآن، آرامی سریانی است و با این ادعا در صدد اثبات اقتباس قرآن از منابع یهودی - مسیحی است. او بررسی سوره‌های قرآن، واژگان فراوانی را به عنوان شاهد ذکر نموده و به تحلیل آنها پرداخته است. نویسنده در بررسی اولین سوره‌ی‌ قرآن با واژه‌ی فاتحه شروع می‌کند و معتقد است سایه‌ی اقتباس حتی بر سر اسم اولین سوره‌ی قرآن نیز افتاده‌است و شواهدی از عهدین، زبان عبری و سریانی ذکر می‌کند که این واژه عربی نبوده بلکه از زبان آرامی _ سریانی اقتباس شده‌است. در این مقاله ضمن ارائه دیدگاه گابریل ساوما به نقد و بررسی آن از جنبه زبان‌شناسی تاریخی تطبیقی در سه زبان عبری، سریانی و عربی می پردازیم. وجود شواهدی از مشتقات این واژه در اشعار جاهلی و شباهت‌های ساختاری و معنایی آن در سه زبان عبری ، سریانی و عربی حاکی از آن است که این واژه اصلی سامی دارد و بررسی‌های انجام شده خلاف ادعای ساوما را اثبات می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Critique of Gabriel Sawma’s View on “Fātiḥah” ‎

نویسندگان [English]

  • Vafadar Keshavarzi 1
  • Mohammadali Hemmati 2
  • Fatemeh Assakereh 3
1 Assistant Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, The University ‎of Sciences and Teachings of the Holy Qur’an, Faculty of Comparative Studies, ‎Shiraz, Iran‎
2 ‎. Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, The ‎University of Sciences and Teachings of the Holy Qur’an, Faculty of ‎Comparative Studies, Shiraz, Iran.‎
3 MA student of Qur’an and Hadith Sciences, The University of Sciences and ‎Teachings of the Holy Qur’an, Faculty of Comparative Studies, Shiraz, Iran.‎
چکیده [English]

In 2006 Gabriel Sawma compiled the book “The Qur'an, Misinterpreted, Mistranslated, and Misread: The Aramaic Language of the Qur'an”. In his book, he claims that the language of the Qur’an is Aramaic Syriac, trying to prove the adoption of the Qur’an from Jewish-Christian sources. By reviewing the Surahs of the Qur’an, he mentions many vocabulary as witnesses and then analyzes them. He begins by examining the first chapter of the Qur’an with the term Fātiḥah, believing that the shadow of the adaptation has even fallen behind the name of the first chapter of the Qur’an. He cites evidences from the Testaments and the Hebrew and Syriac language, in order to prove that it is not an Arabic word but goes back to the Aramaic Syriac language. In this paper, while presenting Gabriel Sawma’s views, they would be reviewed and criticized from the aspect of comparative historical linguistics in three Hebrew, Arabic and Syriac languages. The existence of the Qur’anic word in Ignorance Age’s poems and the structural and semantic similarities between the word in Arabic, Hebrew, and Syriac Languages prove the fact that it has its root in Sami language, contrary to Sawma’s claims.
 
Keywords:

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fātiḥah
  • Gabriel Sawma
  • Aramaic
  • Syriac
  • the Qur’an
  • Testaments

مراجع

  1. قرآن کریم.
  2. عهد عتیق، (1393ش)، کتابهای شریعت یا تورات، بر اساس کتاب مقدس اورشلیم، ترجمه پیروز سیار، تهران: هرمس.
  3. عهد جدید، (1387ش)، بر اساس کتاب مقدس اورشلیم، ترجمه پیروز سیار، تران: نشر نی.
  4. ابن فارس، احمد، (1979م)، معجم مقاییس اللغة، بیروت: دارالفکر الطبعة.
  5. ابن منظور، محمد بن مکرم بن علی، (1414ق)، لسان العرب، بیروت، دارصادر.
  6. ابوالفتح رازی، حسین بن علی، (1408ق)، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن‏، مشهد: بنیاد پژوهش هاى اسلامى آستان قدس رضوی‏.
  7. الأعشی، میمون بن قیس،(2010م)،دیوان الشعر،تحقیق محمود إبراهیم محمد الرضوانی، دوحة: وزارة الثقافة والفنون والتراث.
  8. باقری، مهری، (۱۳۹۳ش)،تاریخ زبان فارسی، تهران: دانشگاه پیام نور.
  9. جفری، آرتور، (1386ش)، واژههای دخیل در قرآن مجید، تهران، مترجم: فریدون بدره ای، مشهد: توس.
  10. جوهری، اسماعیل بن حماد، (1404ق)، الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة، الطبعة الثالثة، بیروت: دار العلم للملایین.
  11. حکیمی، یعقوب، (2006م)، فرهنگ عبری ـ فارسی، اسرائیل: بی نا.
  12. راغب، حسین بن محمد،(1412ق)، مفردات الفاظ القرآن، ترجمه سید غلامرضا خسروی حسینی، (1383ش)، تهران: انتشارات مرتضوی.
  13. زمخشری، محمود بن عمر، (1407ق)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل، بیروت: دار الکتاب العربی.
  14. طباطبایی، محمدحسین، (1417ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین حوزه علمیه قم.
  15. طباطبایی، محمدحسین، (۱۳۷۴ش)، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه‏.
  16. طبرسی، فضل بن حسن‏، (1372ش)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن‏، تهران: ناصر خسرو.
  17. دوبلوا، فرانسوا؛ کریمی نیا، مرتضی، (1382ش)، «نقدی بر کتاب قرائت آرامی- سریانی قرآن»، ترجمان وحی،  شماره 14، صص120-128.
  18. فراهیدی، خلیل بن احمد، (1383ش)، کتاب العین، چاپ دوم، قم: انتشارات اسوه.
  19. کامری، برنارد و دیگران، (1384ش). زبان‌های دنیا و چهارمقاله در زبان‌شناسی، ترجمۀ کوروش صفوی، تهران: سعاد.
  20. کریمی نیا، مرتضی، (1382ش)، «مسئله تأثیر زبانهای آرامی و سریانی در زبان قرآن»، نشر دانش، شماره 4، صص45-56.
  21. کمال الدین، حازم علی، (1429ق)، معجم مفردات المشترک السامی فی اللغه العربیه، المطبعه الاولی، قاهره: المکتبه الآداب.
  22. مصطفوی، حسن، (1368ق)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم‌، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  23. معرفت، محمد هادی، (1428ق)، مقدمه ای بر علوم قرآن، ترجمه جواد ایروانی، 1388ش، قم: مؤسسه التمهید.
  24. مکارم شیرازی، ناصر، (1374ش)، تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول.
  25. موسکاتی سباتینو و آخرون، (1414ق)، مدخل إلی نحو اللغات السامیة المقارن، ترجمه: د.مهدی المخزومی و د.عبدالجبار المطلّبی، بیروت: عالم الکتب.
  26. همتی، محمد علی، (1395ش)، گزارش، نقد و بررسی آراء کریستف لوکزنبرگ در کتاب قرائت آرامی سریانی قرآن، قم، انتشارات دانشکده اصول الدین، چاپ اول.
  27. یعقوب، اوجین منَّا، المطران، (1975م)، قاموس کلدانی عربی، بیروت: منشورات مرکز بابل.
    1. Britanika, (1995), Encyclopedia Britanika, Inc, USA.
    2. Costaz, louis, s.j, (2002), dictionnaire syriaqus- francais, syriac-english dictionary, Third Edition, Beyrouth, dar el-machreq.
    3. Feyerabend, Karl, (1905), A complete Hebrew-English Pocket-Dictionary to the Old testament, The International News Company.
    4. http://www.dukhrana.com/peshitta.
    5. http://www.qbible.com/hebrew-old-testament.
    6. https://www.amazon.com.
    7. Jennings, William, (1926), Lexicon to the Syriac New Testament (peshitta), Oxford at the Clarendon press.
    8. Joseph A. Fitzmyer, (1979), “The Phases of the Aramaic Language,” in A Wandering Aramean: Collected Aramaic Essays SBLMS 25; Missoula, Mont: Scholars Press.
    9. Klein, Ernest, (1987). A Comprehensive Etymological Dictionary of the Hebrew Language for Readers of aeanglish, Jerusalem.
    10. Margoliouth, MRS, (1903), A Compendius Syriac of R.payne Smith, Oxford at the Clarendon press.
    11. Mingana, (1927), “Syriac influence on the Style of the Koran,” Bulletin of the John Rylands, Library, V. 11.
    12. Orel, V.E. & Stolbova. O.V. (1995), Hamito-Semitic Etymological Dictionary: Materials for a Reconstruction. E.J. Brill.
    13. Phillips, George, (1866), Syriac Grammar, the Third edition, Deighton Bell, London.
    14. Phillips, Jon, (2014), http://aboutworldlanguages.com/chadic-branch.
    15. Reynolds, Gabrial said, (2007), The Qurʼān in Its Historical Context, routlede, Taylor & Francic, London.
    16. Sawma, Gabriel, (2006), The quran Misinterpreted, Mistranslated, And Misread, the Aramaic Language of the Quran, Adi Books.
    17. Stanley E. Porter, (1991), The Language of the New Testament: Classic Essays Sheffield: Sheffield Academic Press.
    18. Stanley E. Porter, (1993), “Did Jesus Ever Teach in Greek?” Tyn Bul.
    19. Strong, James, (1890), A concise Dictionary in the Hebrew Bible, with their renderings in the Authorized English version, Abingdon press Nashville.
    20. Thompson, (2017), http://aboutworldlanguages.com/ cushitic-branch.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 18 فروردین 1398
  • تاریخ بازنگری: 21 دی 1398
  • تاریخ پذیرش: 21 دی 1398

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار