نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 مرکز معارف اسلامی و علوم انسانی- دانشگاه صنعتی شریف؛
2 دانشگاه الزهراء؛ پژوهشگر ارشد گروه پژوهشی پویا فکر
چکیده
تازه های تحقیق
واژهکاوی «اشدّاء» و لغاتی مرتبط با آن، و نیز برخی بررسیهای مضمونی، تفسیر رایج از اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار را محتاج به بازبینی میکند و حاصل این بررسیها ارائه تفسیری مجدد از آیه است. این عبارت بیانگر صلابت و نفوذناپذیری مومنان نسبت به کفار و انعطافپذیری و رحمت آنها در میان یکدیگر است.
قرآن از یک طرف دین اسلام را دینی جهانی معرفی مینماید و از طرف دیگر، وسعت رحمت پیامبر اسلام را که لازمۀ هدایتگری برای عموم انسانها و از جمله کفار است، مورد تاکید قرار میدهد. بر همین اساس، راه توسعۀ اسلام را عداوت با غیر مسلمانان نمیداند و هرگز به قساوت، کینه، خشم و بیرحمی فرمان نمیدهد تا وسیلهای برای توجیه حرکات انفجاری و انتحاری قرار گیرد.
به همین ترتیب، نیکی در رفتار همواره در شمار مهمترین اصول رفتاری در نگاه قرآن است و مومنان تنها در صورتی مجاز به خشونت هستند که با خشونت مواجه شوند و در مقام دفاع، چارهای دیگر برای ایشان باقی نماند.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Among the common interpretations of the Qur’anic phrase “Ashiddā’ ‘ala al-Kuffār”, which relies on the views of some commentators, is “to use violence, atrocity, cruelty, etc. against the infidels”. This perception can lead to prescribing violent behaviors documented by the Qur’an, while accepting prescribing violence to non-believers is not easy and needs serious consideration. This article, by studying the interpretations in different centuries, critically analyzes such reading and finally, by relying on lexical analysis and other Qur’anic and rational implications, seeks to provide an accurate interpretation for the verse. Analyzing the word “shidda” and similar words indicates that it shares no common meaning with the words that bear violence-related concepts. In addition, Qur’anic and theological evidence may be used to criticize the views of the commentators, including the descriptions of the Prophet in the Qur’an and his pacifism, the universality of Islam, and the necessity of interacting with infidels for the purpose of guidance. The result of reviewing such matters will lead to a more correct interpretation. Consequently, the word “Ashiddā’” is defined as “stability” and beyond; Believers are steadfast, strong and impermeable against disbelievers, meaning that they are resistant, not aggressive. This interpretation is also consistent with the content of the rest of the verse, which is a parable mentioned in the Bible: a seed that sprouts and its strength, exuberance, and growth amazes the farmer. If this meaning is conjoined to the concept of “Ashiddā’ ‘ala al-Kuffār”, it can explain better the stability, resistance and impermeability of the believers.
کلیدواژهها [English]