نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه تفسیر و علوم قرآنی، دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم، دانشکده علوم قرآنی شیراز، ایران.
2 دانشیار گروه معارف اسلامی دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء(ص) بهبهان، بهبهان، ایران.
چکیده
تازه های تحقیق
به طور خلاصه می توان دلایل موافقان و مخالفان لکنت زبانی(جسمانی) موسی(ع) را در میان مفسران مسلمان، صرف‌نظر از اینکه لکنت تا آغاز رسالت حضرت موسی ادامه داشت یا تا پایان عمر ایشان، چنین برشمرد:
الف) دلایل موافقان لکنت زبانی(عضوی)
ب) دلایل مخالفان لکنت زبانی(عضوی)
الف. چگونه طفل ریگ داغ را در دهان خود میگذارد در حالی که باید ریگ داغ را رها یا پرت کند!؛
ب. چگونه زبان موسی(ع) که ابزار اصلی تعامل رسول با مردمان است، می توانسته دچار چنین عارضه ای گردد؟؛
ج. لکنت زبان پیامبر با حکمت الهی ناسازگار است؛
د. لکنت زبان رسول با حجت بالغه الهی ناسازگار است (با این نقیصه حجت الهی بر بندگان تمام نمی شود)؛
و. اقرار موسی(ع) به فصاحت خویش (وَ أَخِی هارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِساناً)؛ یعنی گرچه من هم فصیحم، ولی هارون از من فصیح‌تر است، حال آن که فصاحت با لکنت زبان سازگار نیست.
ز. ترس موسی(ع) از تکذیب فرعونیان (إِنِّی أَخافُ أَنْ یُکَذِّبُون) با لکنت غیرعضوی سازگار‌تر است تا لکنت ظاهری و عضوی. چه بسا معقود اللسانی که فصیح هم هست!
ح. تعلیل موسی(ع) به تفقه و درک عمیق کلامش (یَفْقَهُوا قَوْلی) برای حل عقده؛ زیرا با زبانی که دارای لکنت ظاهری است هم می‌توان معنای سخن را عمیقاً فهماند، ولو با مشکل.
گرچه برداشت عمومی و تقریباً مستمر مسلمانان اعم از مفسران و عامه مسلمین از عقده (گره) زبانی موسی(ع) در آیه (وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِی)، همان لکنت زبانی فیزیکی و عضوی می‌باشد ولیکن با بررسی دقیق‌تر آیه مورد بحث، آیات مرتبط، روایات وارده و تصریحات و اشارات عهد عتیق، به نظر می‌رسد این نظریه از قوت لازم برخوردار نبوده، بلکه مراد از لکنت اشاره شده در آیه و آموزه‌های وحیانی و دلایل عقلی، همانا نارسایی زبانی موسی(ع) از حیث بیان فصیح، بلیغ و شیوای آموزه‌ها، معانی و مفاهیم وحیانی‌ای بوده، که وی مأمور به تبلیغ آن بوده است و وی لکنت زبانی به معنای شایع و معمول نداشته است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Understanding the nature of the Prophet Musa's language stuttering can solve some theological misconceptions that point to the unreasonableness of the physical defect, especially the defectiveness of the language of the Messenger of God. The research's goal is to understand the truth of language stuttering attributed to this divine prophet. According to the opinion of linguists, commentators and scientists, and the long-standing understanding in the Islamic tradition, from verse 27 of Surah Tᾱhᾱ, as well as some other Qur'anic and narrative references, the meaning of "'Uqdat" is his external and organic stuttering. The next step is to compare the preferred theory of Islamic texts to the statements and references of the Old Testament with a linguistic approach. This research, based on the descriptive-analytical-comparing method, concludes that, "Stuttering means the lack of eloquence of speech due to reasons such as lack of self-confidence caused by killing the Coptic man and tightness in the chest of Moses (as). So, the preferred opinion and the previous common view, i.e., organ defect, is subject to doubt and denial. "'Uqdat" was a concern that Moses (as) asked God to remove during his mission. God answered his prayer and removed that obstacle by appointing Harun (as) to his ministry. Surprisingly, the teachings of the Old Testament, with their linguistic and semantic implications, support and express this recent opinion more clearly as well.
کلیدواژه‌ها [English]
* قرآن کریم
)