نوع مقاله : پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث/دانشگاه شاهد تهران
چکیده
تازه های تحقیق
نتایج تحقیق
از آنچه گذشت روشن گردید که روایاتی نهی امام حسین(ع) از حضور مدیونان در واقعه کربلا از هر دو جهت سند و متن در معرض نقدهای جدی قرار دارند. از نظر سندی با بررسیهایی که صورت گرفت، معلوم گردید که در اسناد تمام روایات راویانی ضعیف وجود دارند که خدشه به اسناد را موجب شدهاند.
با تحلیل محتوایی روایات نیز مشخص شد که مضمون روایات با قرآن کریم و سنت در تعارض هستند. تعارض آنها با دو دسته از آیات: 1) آیات وصیت، 2) آیات جهاد تبیین گردید. بر اساس آیات وصیّت، مهمترین کارکرد این تکلیف دینی ادای دیون می‌باشد و وجوب آن به سبب برائت ذمه از حق الله یا حقّ‌النّاس است و طبق آیات جهاد، معذوران از جهاد بدهکاران نیستند. ناتوانان، بیماران و آنان که وسیله لازم را براى شرکت در میدان جهاد در اختیار ندارند، سه گروهی میباشند که در آیه 91 سوره توبه تکلیف جهاد از آنان ساقط شده است.
همچنین تعارض روایات با چهار دسته از روایات اهل بیت(ع) روشن گردید: 1- شهادت اهل بیت(ع) با دَین بر ذمّه، 2- تصدی اهل بیت(ع) در پرداخت دَین اصحاب، 3- دعوت امام حسین(ع) از مدیونان برای پیکار با یزدیان، 4- جواز ضمانت یا وصایت زنان. طبق روایات دسته نخست، اهل بیت(ع) در حالی که دیونی بر عهده داشته‌اند از دنیا رخت بربستند؛ بر اساس روایات دسته دوم، ائمه(ع) خود دیون اصحابِ متوفی را پرداخت میکردهاند، بر پایه روایات دسته سوم، امام حسین(ع) از برخی کسان برای حضور درمیدان پیکار با یزدیان دعوت به عمل آورده است که دَین بر عهدهشان بوده است، مطابق با روایات دسته چهارم زنان صلاحیت ضمانت یا وصایت را دارند و در هیچ روایتی جز روایات در معرض نقد، عدم صلاحیت ضمانت و وصایت زنان وارد نشده است.
روایاتی که از تأکید در اَدای دَین و عدم بخشش آن حتی با شهادت در راه خدا سخن می‌گویند، نمی‌توانند مؤید روایات نهی امام حسین(ع) از حضور مدیونان باشند؛ زیرا این روایات اولا، در صدد بیان اهمیت و حق الناس هستند، ثانیا، ناظر بر تنبه دادن به کسانی‌اند که نسبت به حق‌الناس بی‌توجهی و بی‌مبالاتی دارند و قصد ادای آن را ندارند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Because of the importance of the Karbala event and its vast impact, the reports related to this historical event is doubly important. In addition, the phenomenon of distorting these reports made us to criticize those which are inconsistent with the life of Imam Hussein (AS) and Karbala. Among the reports attributed to Imam Hussein (AS) during the Ashura Day are the words according to which Imam (AS) announced that those who had an owe (dayn) on themselves should not accompany him in the fight against the enemies. This research has evaluated the sandas (chain of transmitters) and the content of these narrations, based on a descriptive-analytical method. The findings show that these narrations are subject to serious criticism from both the sanad and the text; The sanads of all narrations are weak and their content are in contradiction with the Holy Qur’an and the Sunnah. They contradict with two groups of verses: 1) verses of last will, 2) verses of jihad. They contradict also with four groups of narrations of Ahl al-Bayt (AS): 1) martyrdom of Ahl al-Bayt (AS) with dayn, 2) Ahl al-Bayt’s acceptance to pay Companions’ dayn, 3) Imam Hussein (AS)’s invitation from the debtors to fight the Yazidis, and 4) the allowance of accepting the guarantee or last will of women.
کلیدواژه‌ها [English]
)
